საიდუმლო ფერები
ფერით მხოლოდ სილამაზე და ემოცია არ გადმოიცემა, იგი ზოგჯერ გარკევული ინფორმაციის მატარებელია. ხელოვნების ნიმუშები ხშირად ფერს სიმბოლური მნიშვნელობითაც იყენებენ.
ქრისტიანულ ხელოვნებაში ფერების სიმბოლიკას დიდი მნიშვნელობა აქვს. ფერების განმარტება ქრისტიანული თვალსაზრისით შემდეგნაირად ხდება.
ოქროსფერი : - განსაკუთრებული ფერია. მას არ გააჩნია საპირისპირო ფერი. იგი ღმერთის სიმბოლოა. ოქროსფერით გამოატავდნენ შარავანდედს, როგორც ღვთისკურთხეულობის ნიშანს.
თეთრი სიკეთის სიმბოლოა. იგი მოიცავს ყველა ფერს ერთად, ამიტომაც იგი არსებობას გამოხატავს, ქრისტიანული რელიგიის თანახმად, არსებობა სიკეთეს გააჩნია.
შავი პირიქით ნიშნავს არცერთს ფერს, ანუ არაფერს, არ არსებობას, ამიტომ იგი სიბოროტის ნიშნად ითვლება. ქრისტიანი მხატვრები ხატებსა და ფრესკებში სუფთა შავი ფერის გამოყენებას ერიდებოდნენ. საინტერესოა ფერთა გამის სიმბოლიკაწითლიდან ღვინისფრამდე და ცისფრიდან ლურჯამდე.
წითლიდან ღვინისფრამდე ადამიანურობას, ამქვეყნიურობას, გამოხატავს, ხოლო ცისფრიდან ლურჯამდე ზეციურს, სულიერს აღნიშნავს.
ქრისტეს და წმინდა მარიამის სამოსი ხშირად ამ ფერით არის გადმოცემული. ამით ხდება გადმოცემა ორბუნებრივობაზე: ღვთიურსა და ადამიანურზე.
თანამედროვე ცცხოვრებაში ფერით გარკვეული ინფორმაციის მიღება შეიძლება. ყველა ქვეყანას აქვს თავისი სახელმწიფო დროშა. ფერების შერჩევა დროშაზე გარკევული მოსაზრებით ხდება.
მიღებულია დროშის ფერების სიმბოლური მნიშვნელობა : თეთრი სიწმინდეს და სიბრძნეს ნიშნავს, წითელი - სიმამაცეს, ვაჭკაცობას, სამართლიანობას, ლურჯი - დიდებას, პატიოსნებას, ხოლო შავი - ურყეობასა და სიმტკიცეს.
დროშის ფერებით ამა თუ იმ ქვეყანაზე ინფორმაციის გაგება ძალიან მარტივად შეგვიძლია, დროშაზე შეიძლება სიმბოლურად იყოს მინიშნებული ქვეყნის მთავარი იდეები, რელიგიური მრწამსი, ძირითადი ისტორიული მოვლენები.
ქრისტიანულ ხელოვნებაში ფერების სიმბოლიკას დიდი მნიშვნელობა აქვს. ფერების განმარტება ქრისტიანული თვალსაზრისით შემდეგნაირად ხდება.
ოქროსფერი : - განსაკუთრებული ფერია. მას არ გააჩნია საპირისპირო ფერი. იგი ღმერთის სიმბოლოა. ოქროსფერით გამოატავდნენ შარავანდედს, როგორც ღვთისკურთხეულობის ნიშანს.
თეთრი სიკეთის სიმბოლოა. იგი მოიცავს ყველა ფერს ერთად, ამიტომაც იგი არსებობას გამოხატავს, ქრისტიანული რელიგიის თანახმად, არსებობა სიკეთეს გააჩნია.
შავი პირიქით ნიშნავს არცერთს ფერს, ანუ არაფერს, არ არსებობას, ამიტომ იგი სიბოროტის ნიშნად ითვლება. ქრისტიანი მხატვრები ხატებსა და ფრესკებში სუფთა შავი ფერის გამოყენებას ერიდებოდნენ. საინტერესოა ფერთა გამის სიმბოლიკაწითლიდან ღვინისფრამდე და ცისფრიდან ლურჯამდე.
წითლიდან ღვინისფრამდე ადამიანურობას, ამქვეყნიურობას, გამოხატავს, ხოლო ცისფრიდან ლურჯამდე ზეციურს, სულიერს აღნიშნავს.
ქრისტეს და წმინდა მარიამის სამოსი ხშირად ამ ფერით არის გადმოცემული. ამით ხდება გადმოცემა ორბუნებრივობაზე: ღვთიურსა და ადამიანურზე.
თანამედროვე ცცხოვრებაში ფერით გარკვეული ინფორმაციის მიღება შეიძლება. ყველა ქვეყანას აქვს თავისი სახელმწიფო დროშა. ფერების შერჩევა დროშაზე გარკევული მოსაზრებით ხდება.
მიღებულია დროშის ფერების სიმბოლური მნიშვნელობა : თეთრი სიწმინდეს და სიბრძნეს ნიშნავს, წითელი - სიმამაცეს, ვაჭკაცობას, სამართლიანობას, ლურჯი - დიდებას, პატიოსნებას, ხოლო შავი - ურყეობასა და სიმტკიცეს.
დროშის ფერებით ამა თუ იმ ქვეყანაზე ინფორმაციის გაგება ძალიან მარტივად შეგვიძლია, დროშაზე შეიძლება სიმბოლურად იყოს მინიშნებული ქვეყნის მთავარი იდეები, რელიგიური მრწამსი, ძირითადი ისტორიული მოვლენები.
